Wist je dat emoties ons gezond maken? De manier waarop je reageert op de uiting van emoties van je kind, kan in grote mate bijdragen aan zijn gezondheid en geluk, voor de rest van zijn leven.
Opgekropte gevoelens kunnen leiden tot een diep gevoel van eenzaamheid (“Niemand begrijpt het”, “Niemand geeft erom”) of zelfs uitbarstingen van hysterie (denk aan een drama queen of iemand die lessen woedebeheersing nodig heeft). Kinderen van wie de woorden van angst en frustratie herhaaldelijk het zwijgen worden opgelegd, kunnen emotioneel ontkoppeld opgroeien (zoals de man die snauwt: “Ik ben NIET boos!”).
Aan de andere kant, als we “eens goed moeten huilen”, voelen we ons beter en denken we helderder. Woede luchten met een goede schreeuw of op een kussen slaan kan onze bloeddruk verlagen en ons helpen herstellen, vergeven en verder gaan. Van lachen en tranen is zelfs aangetoond dat ze het immuunsysteem versterken en ziekten helpen genezen.
Kinderen van wie de gevoelens tijdens de peuterjaren liefdevol worden erkend, groeien emotioneel “intact” op. Ze weten hoe ze hun vrienden om hulp kunnen vragen en hoe ze anderen in nood kunnen steunen. Ze zoeken gezonde relaties, vermijden pestkoppen en kiezen vertrouwenspersonen en levenspartners die attent en vriendelijk zijn.
Hoe je jouw peuter kunt helpen gevoelens te uiten
Jonge peuters (12–24 maanden)
Sta model voor hoe je kind zijn hun gevoelens kan uiten. Als ze bijvoorbeeld boos zijn, stamp dan met je voeten, klap in je handen en schud krachtig je hoofd, en leer ze “Nee!” (“Evelyn zegt:‘ Nee, nee, nee! De mijne, de mijne! Stop nu! ’)
Oudere peuters (2–4 jaar)
Als het rustig is, laat ze dan verschillende gezichten oefenen: “Laat me je blij gezicht zien, je droevige gezicht, je gekke gezicht.” Wijs naar plaatjes in boeken en zeg ‘Kijk naar die verdrietige baby. Hoe zie je eruit als je verdrietig bent? ” Knip tijdschriftfoto’s uit van mensen die emoties tonen en plak ze op kartonnen kaartjes of in een klein ‘gevoelensboek’. Laat je gezichtsuitdrukkingen zien, zodat ze kunnen zien wat je bedoelt: “Als ik boos word, worden mijn ogen klein en doet mijn mond “zo”.
Leer je kind de woorden die het moet gebruiken als het van streek is. Gebruik plaatjes uit het “gevoelensboek” als uitgangspunt. Vraag: ‘Hoe voelt die jongen zich? Waarom is dat meisje verdrietig? ” Verrijk de woordenschat van je kind door verschillende woorden te gebruiken. Voor ‘boos’ zou je bijvoorbeeld ook kunnen gebruiken: boos, woedend, nijdig, kokend, roodgloeiend, enz.
Verbazingwekkend genoeg is het zo dat hoe meer je deze eenvoudige stappen oefent, hoe sneller je kind controle krijgt over zijn emotionele uitbarstingen.