Postpartum psychose is een ernstige psychische aandoening die zich bij moeders kort na de bevalling kan ontwikkelen en die grote veranderingen in stemming en gedrag kan veroorzaken. Als u denkt dat u (of iemand die u kent) een postpartum psychose zou kunnen hebben, is het belangrijk om onmiddellijk een arts te raadplegen.
Wat is postpartum psychose?
Postpartum psychose (ook wel postnatale psychose of puerperale psychose genoemd) is een psychische aandoening die elke moeder kan treffen, ook degenen zonder enige voorgeschiedenis van psychische aandoeningen. De aandoening kan heel plotseling optreden – soms binnen enkele uren na de bevalling.
Het woord ‘psychose’ verwijst naar een verlies van realiteitszin. Als je een postpartum psychose heeft, kun je dingen zien of horen die er niet zijn (hallucinaties), het gevoel hebben dat iedereen tegen je is (paranoia) en krachtige wanen (overtuigingen die duidelijk in strijd zijn met de werkelijkheid). Vrouwen met postpartum psychose hebben gespecialiseerde psychiatrische behandeling nodig om beter te worden.
Postpartum psychose is niet hetzelfde als postnatale depressie, die begint na de bevalling. Hoewel postnatale depressie elk jaar meer dan 1 op de 7 nieuwe moeders treft, is postpartum psychose zeldzaam en treft “slechts” ongeveer 1 of 2 vrouwen op elke 1000 moeders.
Tekenen en symptomen van postpartum psychose
Tekenen van postpartum psychose beginnen meestal in de eerste week of 2 na de bevalling te verschijnen, hoewel het tot 12 weken kan duren voordat ze verschijnen.
Postpartum psychose veroorzaakt significante veranderingen in stemming en gedrag. Ze kunnen manisch zijn (veel energie en snelle gedachten), psychotisch (een veranderde realiteitszin) en / of depressief (weinig energie en gemoedstoestand).
Symptomen kunnen zijn:
- Extreme plotselinge stemmingswisselingen
- Agressief of gewelddadig zijn
- Erg opgewonden zijn
- Op een ongeordende of onzinnige manier spreken
- Met irrationele of waanideeën gedachten of overtuigingen
- Hallucinaties hebben en veranderingen in zintuiglijke waarneming (zoals ruiken, horen of zien van dingen die er niet zijn)
- Paranoïde gevoel
- Het moeilijk vinden om zich te concentreren
- Het kunnen slapen, soms overdag
- Op een ongebruikelijke of ongepaste manier reageren op de baby
- Denken aan of van plan zijn uzelf of uw baby schade te berokkenen
Als je dit soort veranderingen bij jezelf of bij iemand in je omgeving opmerkt, moet je professionele hulp zoeken. Raadpleeg je huisarts, de afdeling spoedeisende hulp van het plaatselijke ziekenhuis of bel een van de ondersteunende diensten.
Hoe wordt een postpartum psychose gediagnosticeerd?
Postpartum psychose is een zeer ernstige psychische aandoening en de diagnose wordt gesteld door een psychiater. De meeste vrouwen met postnatale psychose moeten worden opgenomen in het ziekenhuis voor psychiatrische beoordeling en behandeling.
Hoe wordt postpartum psychose behandeld?
Postpartum psychose is te behandelen. Na de nodige behandeling te hebben gekregen, herstellen de meeste vrouwen volledig.
Om te beginnen moet je hoogstwaarschijnlijk in het ziekenhuis worden opgenomen, waar je veilig bent en waar artsen je nauwlettend kunnen volgen. Deze eerste behandelingsfase kan weken of maanden duren, afhankelijk van je symptomen en hoe goed je op de behandeling reageert. Het zal meer tijd en verdere behandeling vergen om volledig te herstellen.
Behandelingsopties voor postpartum psychose zijn onder meer:
- Medicijnen zoals antidepressiva, stemmingsstabilisatoren en antipsychotica (geneesmiddelen die helpen bij psychotische symptomen zoals hallucinaties)
- Elektroconvulsietherapie (een proces dat hersenneuronen stimuleert met een elektrische stroom om manie, psychose en ernstige depressie te behandelen)
- Psychologische therapieën, zoals cognitieve gedragstherapie (CGT)
Advies voor een partner, familie en vrienden
Als je vermoedt dat je partner of geliefde tekenen van postpartum psychose vertoont, moet je haar misschien helpen met spoed een behandeling te zoeken. Hoewel dit misschien moeilijk is, is het noodzakelijk. Zowel de moeder als de baby kunnen risico lopen, en als de behandeling wordt uitgesteld, kan het complexer worden en duurt het herstel langer.